Download nu mijn gratis E-book of meld je aan voor mijn gratis Masterclass.

Heb ik het over jou?

“Op papier” is er niks mis met je leven. Gezin, mooi huis, een goed inkomen.. Jij hebt het voor elkaar hoor! Maar je bent constant aan het rennen, probeert aan alle verwachtingen die 'men' van je heeft te voldoen, zodat Iedereen happy is en zelf ga je achteraan in de rij staan...

Want jij hebt het minste nodig, jij redt je wel, jij bent sterk. Toch? Maar diep van binnen begint het steeds meer te knagen.. Je voelt steeds meer weerstand tegen dit leven in de ‘rat race’. Je gunt jezelf de tijd niet om die onrust in jezelf eens goed aan te gaan kijken, als je heel eerlijk bent loop je er ook een beetje van weg, omdat je wéét dat je dan dingen moet gaan veranderen. En dat is eng. Want je weet niet hoe en dat creëert dus nog meer onrust. En laat dat nou net zijn, want je niet kunt gebruiken!

Toch weet dat je naar dit gevoel zou moeten luisteren, naar dat gevoel dat je steeds duidelijker probeert te maken dat je niet op het goede pad zit.. Dat je zo niet gelukkig bent. Dat het láátste dat je wilt is, dat je leven zo meteen voorbij is en je het gevoel hebt dat je niet echt hebt gelééfd. Dat je dingen niet hebt gedaan vanuit angst voor het onbekende.. 

Maar je bent enorm in conflict met jezelf, omdat je je voor alles en iedereen verantwoordelijk voelt, je ontzettend loyaal naar anderen bent en niemand wilt teleurstellen. Het levert je enorm veel stress op en je probeert de oplossing in je hoofd te vinden, wat resulteert in eindeloos gepieker.

Herkenning, much? 

Je doet alles het liefste zelf, want anders is het toch niet goed. En tegelijkertijd raak je gefrustreerd door de druk die je jezelf hierdoor oplegt. Los kunnen laten is dus zeg maar ook een dingetje.

Je hebt soms het gevoel in een soort ‘roes’ te leven. Je hebt moeite met echt helemaal aanwezig te zijn en te genieten omdat je constant in je hoofd zit. 

Als je gevoel eens de overhand durft te nemen en je eigenlijk best goed weet wat je niét meer wilt en je voorzichtig durft na te denken over ‘hoe het zou zijn als’, neemt de angst het weer van je over. ‘Je kunt de situatie toch helemaal niet veranderen?’ ‘Hoe dan?’ Alle rampscenario’s passeren de revue en je blijft maar weer zitten waar je zit. Maar het gevoel gaat niet weg.

' IF WE WAIT UNTIL WE'RE READY, WE WILL BE WAITING FOR THE REST OF OUR LIVES'

Om écht het leven te gaan leiden dat jij diep van binnen wilt en je vrij te voelen en gelukkig te zijn, zul je moeten leren om voor jezelf te durven kiezen, uit je comfortzone te komen en bereid zijn om te veranderen. Je kunt steeds pleistertjes blijven plakken op die zere plek, je kunt er ook eens een zalfje op doen en dat verzacht dan misschien even de pijn, maar die zere plek zal steeds blijven terugkomen als je de oorzaak niet aan durft te pakken.

Dat stemmetje in je hoofd zal altijd redenen kunnen bedenken waarom het nu niet het juiste moment is om actie te gaan ondernemen, om dingen te gaan veranderen, om méér te willen in het leven. Als je blijft uitstellen om voor jezelf te gaan durven staan en de verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen geluk, zou het dus zomaar kunnen zijn dat je straks op je sterfbed ligt en enorme spijt hebt dat je niet het leven hebt gehad dat je had willen hebben..

En ben eens even heel eerlijk, dat is toch niet wat je wilt toch?

Je weet alleen nog niet goed hoé je dingen dan echt kunt gaan veranderen en daardoor ben je nu al heel lang in cirkeltjes aan het ronddraaien. Ik begrijp je en I got you.

Hoi, ik ben Eva!

Ik ben ervan overtuigd dat jij niet hoeft te settelen 'for less' en dat jij ook véél meer uit je leven kunt halen dan dat je nu doet; Léven i.p.v. doorbeuken op de automatische piloot!

Mijn instelling was altijd, “Niet zeuren, gewoon doorgaan.” Altijd kijkend naar de dingen die ik wel had i.p.v. de dingen die ik niet had. En dat is waar ik nog steeds achter sta, dat je altijd de positieve kanten van dingen moet bekijken en niet moet blijven hangen in negativiteit. Maar als je iemand bent die de lat heel hoog legt voor zichzelf en een heel hoog verantwoordelijkheidsgevoel hebt, dan loop je jezelf wel eens voorbij.  En als je jezelf maar vaak genoeg voorbij loopt, kan het wel eens een keer goed mis gaan..

En mis ging het.. De stekker werd er letterlijk uitgetrokken en ik belande in een burn-out. Mijn lichaam had gezegd “Ho, stop, tot hier en niet verder” en ik voelde alleen maar paniek. Want ik wist bij God niet hoe ik dit moest oplossen en dat is juist hetgeen wat ik wilde, het probleem zo snel mogelijk oplossen. Want mán wat was het ongemakkelijk en ik kon niet accepteren dat dit mij overkwam. Dus wat deed ik, ik ging heel veel pleistertjes plakken; Ik ging het bos in, ik ging fanatiek sporten, alles om me maar wat beter te voelen. Ik ben uit een plichtsgevoel veel te snel weer aan het werk gegaan zonder echt met mezelf aan de slag te gaan, zonder het écht aan te durven gaan.  

Ik heb zo nog een tijdje 'doorgestruggled', maar het bleef knagen, omdat ik nog steeds niet écht naar mezelf wilde luisteren. Gelukkig heb ik dat uiteindelijk wél gedaan met het gevolg dat ik serieus ben gaan investeren in mezelf en mijn eigen persoonlijke reis ben aangegaan.

En wát een reis was dat! Ik leef mijn leven nu op mijn voorwaarden. Ik ben mijn hart gevolgd en heb inmiddels ervaren dat alles mogelijk is, als je maar in jezelf gelooft.. Ik gun jou dit ook zo ontzettend hard! Want ik wéét dat jij dit ook kunt!

“There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask “What if I fall?” Oh but my darling, What if you fly?” – Erin Hanson-

Download mijn gratis E-book

Coaching